
Właściwości i wartości odżywcze kasz
Kasze to nasiona zbóż oczyszczone z niejadalnych części. Wyróżniamy kasze jęczmienne, owsiane, pszenne, z prosa, kukurydziane oraz ryż .
Moda na zdrowe odżywianie i powrót do tradycyjnej polskiej kuchni powoduje, że powoli wyrównują się proporcje między ilością zjadanych przez nas ziemniaków i kasz. Choć ziemniaki również są zdrowe i trudno sobie wyobrazić ich znikniecie z polskich stołów, to urozmaicenie codziennej diety kaszami i ryżem na pewno wyjdzie nam na zdrowie. Największa popularnością cieszy się obecnie kasza jaglana. Jak wynika z badan przeprowadzonych na potrzeby ogólnopolskiej kampanii Lubię kaszę – kasza na stół, na zdrowie, na co dzień”, Polacy jedzą kasze gdyż jest zdrowa (77 proc. wskazali) i smaczna (76 proc.). Doceniamy również fakt, że jest sycąca i występuje
wielu odmianach. Kasze (wraz z pozostałymi produktami pełnoziarnistymi) stanowią podstawę piramidy żywieniowej, zgodnie z którą codziennie powinniśmy zjadać 6 porcji produktów zbożowych (porcja to pól szklanki ugotowanej kaszy). Najwięcej , węglowodanów złożonych jest w kaszy mannie – (77 g w 100 g ugotowanej kaszy), perłowej (76 g) i pęczaku (74 g). Kasze są źródłem magnezu, cynku, żelaza, potasu i witamin z grupy B. więc m.in. ułatwiają koncentrację, zapobiegają łamliwości wlotów i paznokci, rozdrażnieniu, bezsenności. skurczom , mięśni, poprawiają wygląd skory. Z kolei duża zawartość błonnika zapobiega otyłości. zaparciom. hemoroidom i nowotworom jelita grubego.
Im kasza mniej przetworzona, a tym samym poddana mniejszej liczbie wymienionych powyżej procesów, tym zdrowsza. Łuskanie w przypadku wielu nasion jest procesem niezbędnym, bez którego nie nadawałyby się do spożycia. Na szczęście usunięcie tylko twardej łupiny pozwala zachować wszystkie cenne składniki ziarna i dlatego jest działaniem pożądanym. Niestety pozostałe procesy, choć poprawiają smak kasz i ich teksturę, jednocześnie powodują utratę ważnych wartości odżywczych. Najwięcej błonnika, białka, witamin, mikro- i makroelementów znajduje się bowiem tuż pod okrywą ziarna. Przetwarzając nasiona, pozbawiamy je tej delikatnej, ale jakże cennej części.
Kasze nieprzetworzone, takie jak quinoa, amarantus, pęczak niepolerowany czy całe ziarno orkiszu, warto namaczać przez kilka godzin przed gotowaniem (można zostawić je na całą noc), a następnie odlać wodę i ugotować do miękkości w świeżej. Dzięki procesowi namaczania pozbędziemy się z nasion substancji antyodżywczych, takich jak fityniany (utrudniają przyswajanie m.in. żelaza) czy saponiny (mogą w nadmiarze źle wpływać na czerwone krwinki). Oczywiście, aby kasza stała się zdrowym posiłkiem, nie powinny towarzyszyć jej tłuste gęste sosy. Jako dodatek do kaszy idealnie sprawdzają się za to mieszanki warzyw, także te z mrożonek (bo przecież mróz to najzdrowszy konserwant).
kasza gryczana niepalona: zawiera dużą ilość białka, przeciwutleniaczy, minerałów oraz składników regulujących działanie insuliny;
pęczak niepolerowany: bogate źródło dobrego błonnika w postaci betaglukanu, witamin z grupy B; quinoa: najlepsze wśród kasz źródło pełnowartościowego białka, bogactwo minerałów, witaminy E oraz kwasów omega-3;
amarantus: zawiera skwalen będący silnym antyutleniaczem, bogactwo minerałów i białka.
kasza owsiana łamana (niepolerowane ziarna owsa poddane procesowi gniecenia);
kasza orkiszowa łamana (niepolerowane ziarna pszenicy orkisz poddane procesowi gniecenia);
kasza jęczmienna wiejska (niepolerowane ziarna jęczmienia poddane procesowi gniecenia).
KASZE BARDZO PRZETWORZONE
kasza manna (otrzymywana jest przez odsiewanie grysiku w trakcie przemiału oczyszczonych ziaren pszenicy na mąkę).

